Oh, wat is het toch fijn dat we binnen een paar uur Nederland door kunnen kruisen. Ik kan me niet voorstellen dat je niet binnen een dag van de ene naar de andere kant van het land kan binnen een dag. In Nederland springen we zo de trein in en hop, oost is west en zuid is noord. Sterker nog: vanaf september ’20 moet ik iedere dag het land door voor mijn master Boekwetenschap aan de UvA. Dan moet ik vroeg uit de veren om het prachtige Nijmegen dat me zo lief is in te ruilen voor de Amsterdamse grachten.
En misschien vind ik het treinen niet eens zo erg (ja, dat zeg ik nu, ask me again later). Het stukje bezinning en me-time vind ik fijn, heb ik nodig. Even een muziekje aan, tekenen, boekje lezen, de oogjes dichten, en opeens ben ik weer thuis; waar dat ook mag zijn.
